Święty Paweł pisze w Liście do Filipian: „O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie”. Z kolei w Liście do Kolosan pisze: „A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni!”. Można to podsumować słowami: zaufaj i dziękuj!

Istotna jest wiara, że On czuwa nad wszystkim. Bądź spokojny i raduj się życiem.

Moja żona, czytając ostatnio książkę Eleonory Stump pt. „Wędrówka w ciemnościach”, zwróciła uwagę na ciekawy fragment. Otóż wśród wielu treści znalezionych na ścianach baraków w niemieckim obozie zagłady w Auschwitz-Birkenau znalazł się również taki: „Łaska i zachwyt z pewnością tam są, ale trudno jest zobaczyć i objąć myślą tym, którzy muszą wędrować w ciemnościach”. W tak trudnej sytuacji autor tych słów wierzył, że nie jest sam. Mimo dramatu sytuacji daje się w tych słowach wyczuć wdzięczność.

Pamiętaj, nigdy, bez względu na Twój subiektywny ogląd sytuacji, nie jesteś sam! Pytanie tylko, czy w to wierzysz? Czy potrafisz dostrzec to, co otrzymałeś? Czy potrafisz być za to wdzięczny?